علی رغم سنگ اندازی غربی ها، ایران در عرصه های مختلف علمی از جمله تولید سلول های بنیادین، علم شبیه سازی، انرژی هسته ای، نانو تكنولوژی و... دستاوردهای قابل ملاحظه و چشم گیری داشته است و باتوجه به تحریم ها و تهدیدهای آمریكا و همفكرانش، امروز ایران اسلامی در جایگاه رفیعی در عرصه علم و تكنولوژی جهانی قرار دارد.

در دنیای پیچیده و پیشرفته امروزی تداوم، حیات و بالندگی هر كشوری منوط به پیشرفت و استقلال علمی، تحقیقاتی، پژوهشی و فناوری آن می باشد. در جهان كنونی بارزترین موضوعی كه به استعمار كشورها منجر می شود و آنها را در بند استعمارگران مستبد قرار می دهد وابستگی علمی و پژوهشی است. با این حال دنیای استكباری غرب، جهان را دهكده ای فرض می كند كه سلطه و سیطره در تمامی امور علمی و تحقیقاتی آن را حق مسلم خود می داند! و با هیچ گونه پیشرفت كشورهای اسلامی و در رأس آنها ایران اسلامی موافق نیست. بارزترین توهم ناحق دنیای استكباری را در سال های اخیر بر سر دستیابی كشورمان به انرژی صلح آمیز هسته ای به خوبی شاهد بوده ایم.
اما علی رغم سنگ اندازی غربی ها، كشورمان در عرصه های مختلف علمی از جمله تولید سلول های بنیادین، علم شبیه سازی، انرژی هسته ای، نانو تكنولوژی و... دستاوردهای قابل ملاحظه و چشم گیری داشته است و باتوجه به تحریم ها و تهدیدهای آمریكا و همفكرانش، امروز ایران اسلامی بدون كمترین وابستگی به كشورهای پیشرفته در جایگاه ویژه و رفیعی در عرصه علم و تكنولوژی جهانی قرار دارد.
اما در كنار پیشرفت های موجود در زمینه های مختلف علمی، این را هم باید اضافه كرد كه تمامی دستاوردهای پیش روی امروزی ما مدیون و مرهون انقلابی است كه در بهمن 1357 و با تكیه بر شعار نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی و استقلال خواهی و ظلم ستیزی ملت ایران و با رهبری و با درایت حضرت امام خمینی(ره) شكل گرفت و اینك پس از 29سال كه از عمر انقلاب اسلامی سپری شده، جمهوری اسلامی ایران به عنوان پرچم دار اسلام ناب محمدی(ص) در جهان اسلام، در مسیر مرجعیت علمی جهان قدم برمی دارد و براساس سند چشم انداز 20ساله كشور، باید در سال 1404- پایان سند چشم انداز- به قله های رفیع علم، فناوری و تكنولوژی روز جهانی دست یابد.

دیروز و امروز علم و تكنولوژی در ایران
در رژیم ستم شاهی دستیابی به علوم مختلف و پیشرفت های تكنولوژیكی و تكیه بر داشته های داخلی، یك گفتمان و رویكرد مسلط نبود، بلكه تمام نگاه های رژیم منحوس پهلوی به دنیای غرب معطوف بود و باتوجه به اینكه كشورمان همیشه در طول تاریخ مهد تمدن و علم به شمار می رفته اما باید اذعان داشت كه در حكومت پهلوی در مسیر خودباختگی علمی و فرهنگی و وابستگی به بیگانگان حركت می كرد.
«سعید رستم خانی» دانشجوی مدیریت فرهنگی در دانشگاه علمی- كاربردی تهران می گوید: «پیشرفت های كشورمان در عرصه علوم مختلف به هیچ عنوان با قبل از انقلاب قابل مقایسه نیست، از همه مهم تر باید دقت كرد كه دستیابی دانشمندان ایرانی به علم و تكنولوژی در شرایط تحریم و تهدید از جانب كشورهای غربی صورت گرفته است».
«فریبا ویسی زاده» دانشجوی علمی كاربردی تهران به ابعاد دیگر پیشرفت های علمی كشورمان اشاره می كند و می گوید: «به یاد دارم كه در سال های 1362 حتی پزشكان متعددی از كشورهای هند و پاكستان در ایران به طبابت می پرداختند و اغلب آنها در قبل از انقلاب و به دلیل كمبود و نبود پزشك متخصص به ایران آمده بودند، اما كم كم دیدیم كه این كمبودها به خوبی جبران شد و پزشكان توانمند و جوان ایرانی جایگزین پزشكان خارجی شدند».
این دانشجو می گوید: «براساس یك تحقیق دانشجویی كه انجام شده نشان می دهد كه در سال 1357 تنها 19درصد از كل شاغلین تحقیقاتی را محققان تشكیل می دهند كه این نسبت به سال های بعد رشد چشمگیری داشته و به 53.4درصد در سال 1375 رسیده است».
اما دكتر محمد علیزاده، استاد دانشگاه و كارشناس جامعه شناسی در تحلیل روند دانشگاه ها در قبل و بعد از انقلاب می گوید: «در زمان پیروزی انقلاب اسلامی تعداد مراكز دانشگاهی و آموزش عالی در كشورمان بسیار محدود بود، به شكلی كه بعضاً فقط در مراكز برخی از استان ها دانشگاه دایر بود و تعداد دانشجویان نیز به همان نسبت كم بود، دانشگاه هایی هم كه دایر بودند همه رشته ها را شامل نمی شدند اما امروز نه تنها در مراكز استان ها بلكه در بسیاری از شهرستان های دورافتاده و      بخش های مختلف، دانشگاه ها و مراكز متعدد آموزش عالی دایر گردیده و دانشجویان با گرایش های مختلفی به تحصیل اشتغال دارند و حتی در بعد از انقلاب تعداد رشته های دانشگاهی نیز افزایش یافته است. دكتر علیزاده می گوید: «در قبل از انقلاب منابع بسیار زیادی تحت عنوان بورسیه صرف تربیت و تحصیل افراد مختلف در خارج از كشور می شد و بسیاری از افراد با هزینه های سرسام آور و با استفاده از پول و سرمایه های ملی درخارج به تحصیل می پرداختند و اغلب آنها نیز دستاورد و دانش كسب كرده خود را به وطن خویش نیاوردند و چون جذب دنیای پرزرق و برق غرب شده بودند ماندگاری در كشورهای اروپایی و آمریكایی را به میهن خویش ترجیح دادند. این درحالی بود كه آن افراد با سرمایه ملت ایران و توسط رژیم ستم شاهی به خارج و به جهت كسب علم و دانش اعزام شده بودند».

آمار دانشجویان قبل و بعد از انقلاب
براساس آمارهایی كه دكتر صادق واعظ زاده، معاون علمی و فن آوری رییس جمهوری ارایه می دهد حاكی است كه در قبل از انقلاب اسلامی در كل كشور حدود صدهزار دانشجو به تحصیل در مقاطع دانشگاهی اشتغال داشته اند، اما درحال حاضر و براساس آخرین آمارهای موجود تعداد دانشجویان در دانشگاه های سراسر كشور كه در مقاطع مختلف تحصیل اشتغال دارند به سه میلیون و سیصدهزار دانشجو رسیده است. معاون علمی و فناوری رییس جمهور این مسئله را از ثمرات انقلاب اسلامی  می داند و می گوید: «در قبل از انقلاب تقریباً تحصیلات تكمیلی وجود نداشت و مثلاً در شهری مثل مشهد رشته مهندسی یا برخی رشته های دانشگاهی تدریس نمی شد و بیشتر رشته های تحصیلی دانشگاه های ما در حوزه علوم ادبیات فارسی یا ادبیات عرب خلاصه می شد و در كل فضای اشتیاق برای علم و دانش از رونق خوبی برخوردار نبود به گونه ای كه در اوایل انقلاب با كمبود شدید نیروی انسانی متخصص روبرو بودیم و حتی تا 5، 6سال بعد از انقلاب هم بسیاری از پزشكان كشورهای جهان سوم در كشورمان مشغول به كار بودند، اما بعد از انقلاب و با تدابیر و رهنمودهای حكیمانه حضرت امام خمینی(ره) تلاش شد تا این كمبودها رفع شود و از نیمه دوم دهه 60 و با همفكری و همراهی شورای عالی انقلاب فرهنگی و تدابیری كه در این شورا اندیشیده شد مسیر رشد و بالندگی علمی، تحقیقاتی و پژوهشی كشورمان هموار گردید».
دكتر واعظ زاده می گوید: «وقتی كه حركت پیشرفت كشور در عرصه های علمی را با گذشته مقایسه می كنیم آینده را بسیار امیدبخش و مطلوب می بینیم، به عنوان مثال فكر نمی كردیم كه كمبود نیروی انسانی متخصص جبران شود، اما امروز حدود نیم میلیون نفر فارغ التحصیل دانشجویی در هر سال داریم و 40 هزار نفر دانشجوی دوره تكمیلی وجود دارد».

شور و اشتیاق برای ابداع و اختراعات علمی
بسیاری از اساتید دانشگاه و صاحب نظران معتقدند كه كشور ما در بعد از انقلاب اسلامی هیچ وقت در خلأ زمانی به سر نبرده و هر لحظه در حال پیشرفت و توسعه بوده است، به گونه ای كه امروزه ایران اسلامی در عرصه های مختلف علمی در جهان حرف های فراوانی برای گفتن دارد. اگر به آمارهای موجود در پنج ساله اخیر در زمینه ثبت اختراعات در كشورمان توجه كنید با ارقام حیرت آوری روبرو خواهید شد.
برابر آمارهای موجود در سال 1381 در كل كشور حدود 500 اختراع به ثبت رسیده كه این آمار در سال 1382 به دو برابر آن یعنی هزار اختراع افزایش یافته ا ست. در سال 1383 به هزار و پانصد تا هزار و هشتصد اختراع نزدیك شده و در سال 1384 به 2000 اختراع رسیده است. در سال 1385 حدود 3000 اختراع و تا پایان سال جاری -1386- برآورد می شود كه حدود 6000 اختراع به ثبت برسد.
گرچه شاید تمامی این اختراعات نوع آوری تازه و كلی نباشد اما نشان می دهد كه شور و اشتیاق برای اختراع و دستیابی به علم و دانش در كشورمان به خوبی وجود دارد و زیر ساخت های تحقیقاتی علمی و پژوهشی در حال شكل گیری است.
اما براساس برخی آمارها رتبه علمی ایران در جهان سی ام و در منطقه دوم برآورد شده، رتبه فناوری ایران 40 تا 50 و در تولید علم نانو مابین بیست تا سی ام هستیم، در شیمی وضعیت بهتری داریم و حتی در برخی از علوم محدود رتبه ایران تك رقمی است.
طبق گفته دكتر واعظ زاده، در فناوری هسته ای یا نانو و سلول های بنیادین جایگاه ایران به صورت خاص دیده نشده و ارزیابی ما كمتر از واقعیت است.

نقشه جامع علمی كشور
یكی از اهداف مشخص و مورد تاكید سند چشم انداز بیست ساله نظام، قرار گرفتن ایران در جایگاه اول علمی منطقه و جهان است و تهیه نقشه جامع علمی كشور هم به دیدار یك سال و نیم پیش روسای دانشگاه های كشور با مقام معظم رهبری در مرداد ماه 1385 برمی گردد. رهبر معظم انقلاب در این دیدار فرمودند: «ما در كشور به نقشه جامع علمی احتیاج داریم، ما باید بدانیم كه برای رسیدن به هدف چشم انداز 20 ساله كه نام آن مكرر برده می شود، نقشه جامع علمی ما چیست؟ این را باید ترسیم كنیم، بعد این نقشه را طبق راهبردهای عملیاتی و برنامه ریزی های زمان دار و منظم مثل پازل به تدریج پر و كامل كنیم، این كار انجام نگرفته و ما آن را نیاز داریم و باید انجام بگیرد».
پس از این تأكیدات رهبری، موضوع تدوین نقشه جامع علمی كشور جزو اولویت های كاری همه مسئولان قرار گرفت.
رئیس كمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس ضمن تأكید بر این كه این طرح باید هر چه سریع تر تدوین شود، می گوید: «سه سال از زمان شروع برنامه سند چشم انداز بیست ساله نظام گذشته است و در عین حال به رغم فرمایش مقام معظم رهبری درباره تدوین نقشه جامع علمی كشور هنوز تدوین این نقشه به نتیجه مطلوب نرسیده است و باید هر چه سریعتر این مهم وارد فاز عملیاتی و اجرایی شود».
اما بابك نگاه داری، دبیر شورای تخصصی تهیه نقشه جامع علمی كشور از تشكیل كمیته های تخصصی در حوزه های آموزشی، پژوهشی و فناوری خبر می دهد كه در كنار كمیته های تخصصی موضوعی در شش حوزه علوم زیستی و پزشكی، علوم پایه، اولویت های علمی، علوم بین رشته ای، علوم انسانی، معارف اسلامی و هنر و علوم كاربردی و مهندسی فعالیت می كند. وی همچنین از تصویب الگوی سه بعدی نقشه سخن می گوید و در تشریح آن می گوید: «این الگو سه بعدی است و یك بعد آن را مسایل تخصصی شامل می شود و یك بعد فعالیت های مربوط به چرخه فناوری و بعد سوم فعالیت های پشتیبان است».
منصور كبكانیان، معاون پژوهشی وزیر علوم نیز درباره نقشه جامع علمی كشور می گوید: «داشتن نقشه به تحرك ها و توسعه علمی و ایجاد نظام علم و فناوری كمك شایانی می كند و باعث می شود رشد در این حوزه هماهنگ شود. در برخی از حوزه ها و رشته ها به علت فشارهای زیاد و نیازها، بیش از حد رشد داشتیم ولی در برخی رشته ها و زمینه ها این رشد كم بوده است، برای این كه این هماهنگی به وجود آید، ما علاوه بر اسناد توسعه علمی مثل سند پژوهش و فناوری سند توسعه علمی، سند نخبگان و امثال آن نیاز به یك نقشه جامع و همه جانبه داریم كه همه این اسناد را در كل كشور هماهنگ كند».
معاون پژوهشی وزیر علوم می گوید: «شاید رسیدن به اهداف این سند در حوزه های دیگر سخت باشد اما هم اكنون ایران جایگاه دوم منطقه را دارد و با توجه به رشد علمی كشور و یك جهشی كه نقشه می تواند ایجاد كند تا چند سال آینده به هدف چشم انداز خواهیم رسید».
یكی از بركات انقلاب اسلامی رشد و توسعه مراكز آموزش عالی در سطح كشور است،
به گونه ای كه دكتر محمد مهدی زاهدی وزیر علوم با صراحت تمام از رشد 2هزار درصدی پوشش آموزش عالی در دوران پس از انقلاب خبر می دهد. به بیان دیگر باید گفت كه با جمعیت 35 میلیون نفری كشور در اول انقلاب فقط 170 هزار دانشجو در دانشگاه های كشور تحصیل می كردند وقبل از انقلاب نیز این آمار به صدهزار نفر می رسید، اما در حال حاضر كه جمعیت كشورمان نسبت به اوایل انقلاب دو برابر شده است حدود 3میلیون و 300هزار دانشجو در دانشگاه های كشور به تحصیل اشتغال دارند كه به گفته وزیر علوم و به نقل از فارس تعداد دانشجوی كشور طی سال های گذشته 20 برابر شده و از رشد 2هزار درصدی برخوردار بوده است.

سند چشم انداز بیست ساله مهم ترین و اساسی ترین سند توسعه و تحول در نظام جمهوری اسلامی ایران است.
اهداف مشخص شده در این سند در حوزه های مختلف به ترسیم كلی وضعیت مطلوب ایران اسلامی در سال 1404 پرداخته و توسعه یافتگی كشورمان را در بخش های مختلف به تصویری كلی كشیده است، به عنوان مثال در قسمت علمی این مسئله كه از سوی رهبر معظم انقلاب تأیید و ابلاغ شده، برقرار گرفتن كشورمان در جایگاه اول علمی منطقه تأكید شده است.
برای رسیدن به این جایگاه لازم بود تا نقشه ای جامع ازمسائل علمی در كشورمان طراحی و ترسیم شود كه پیشنهاد تهیه نقشه جامع علمی كشور توسط رهبری یكی از برنامه های تحول آفرین، نوگرا وموجب ساماندهی اساسی در حوزه علم و فناوری است.

رابطه علم و توسعه
كارشناسان بر این باورند كه علم، پژوهش و فناوری با كم و كیف میزان پیشرفت و توسعه پایدار هر كشوری رابطه مستقیم دارد و شاخص ها نشان می دهد كه وضعیت علم و فناوری به شدت تحت تأثیر هزینه های تحقیقاتی و برنامه های مدون مسئولان مربوطه است، در این میان كشورهای توسعه یافته برای حفظ موقعیت یا افزایش برتری خود در صحنه های بین المللی سرمایه گذاری می كنند و كشورهای در حال توسعه نیز دریافته اند كه برای رسیدن به رشد و توسعه همه جانبه و حل مشكلات اقتصادی و اجتماعی خود، راهی جز سرمایه گذاری در تحقیقات ندارند، از همین رو نیز كشورمان كه در مسیر توسعه پایدار قدم برمی دارد نیازمند نقشه جامع علمی كشور است و لازم است تا همگی نخبگان و اندیشمندان و مسئولان مربوطه همدل و همگام با یكدیگر به طراحی و ترسیم راهبردی این نقشه اهتمام كنند تا در پایان سند چشم انداز به اهداف تعیین شده برسیم.

مشاركت نخبگان علمی
ارتقاء منزلت علمی كشور مستلزم همراهی و تعاون همه نهادهای علمی وپژوهشی فعال در این قلمرو است.
«بابك نگاهداری» دبیر شورای تخصصی نقشه مجتمع علمی شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن بیان این كه مشاركت نخبگان جامعه، اعضای هیئت علمی دانشگاه ها، مدرسین حوزه های علمیه، دانشجویان و طلاب جوان در طراحی نقشه جامع علمی كشور بسیار مهم و ضروری است، می گوید: «مشاركت نخبگان یكی از الزامات تحقق علمی نقشه جامع كشور است و بدون مشاركت آنها این نقشه در طراحی واجرا با مشكلات متعددی مواجه خواهد شد».
دبیر شورای تخصصی نقشه جامع كشور از اعلام فراخوان در مطبوعات و رسانه ها برای جلب همكاری صاحب نظران خبر می دهد كه در آن از كلیه صاحب نظران دانشگاهی و حوزوی برای ارسال آثار، نظرات، پیشنهادها و كتب و مقالات در خصوص نقشه جامع علمی كشور دعوت به عمل آمده است.
وی از مبانی نظری و ارزشی حاكم بر نقشه، مدیریت راهبردی علم و فناوری، چرخه نوآوری، جایگاه علوم مختلف در نقشه جامع علمی؛ سامانه علم و فناوری كشور، زیرساخت های حقوقی و قانونی علم و فناوری و الزامات ایجاد آن، بستر فرهنگی تحقق نقشه جامع علمی و راهكارهای ایجاد آن، نقش و جایگاه نخبگان در اجرای نقشه و سند چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران به عنوان اهم محورهای فراخوان عمومی دبیرخانه شورای تخصصی نقشه جامع علمی كشور در تهیه و طراحی این نقشه یاد می كند.
«نگاهداری» ضمن تأكید بر نقش و جایگاه نخبگان كشور به عنوان اصلی ترین عامل محركه و محور اساسی پیشبرد اهداف نقشه جامع علمی كشور، از برگزاری اجلاس هم اندیشی با نخبگان كشور در آینده ای نزدیك خبر می دهد و در این باره می گوید: «در این هم اندیشی كه توسط دبیرخانه شورای تخصصی نقشه جامع علمی كشور و بنیاد ملی نخبگان برگزار خواهد شد از نخبگان علوم مهندسی و كاربردی، علوم زیستی و سلامت، علوم پایه، علوم انسانی، معارف اسلامی، هنر و فناوری های نوین به منظور بهره مندی از دیدگاه های آنها در خصوص چگونگی و فرآیند طراحی و اجرایی نمودن نقشه جامع علمی، ارزیابی وضع موجود علم و فناوری، ترسیم آینده ای مطلوب، الزامات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حقوقی تحقق نقشه جامع علمی دعوت به عمل خواهد آمد».

تدوین نقشه جامع علمی
براساس اظهارات مقامات مسئول در وزارت علوم و شورای عالی انقلاب فرهنگی اغلب نهادهای مربوطه در صدد تهیه نقشه ای واحد و جامع از علم و دانش در كشور هستند، تا جایی كه دكتر منصور كبكانیان، معاون پژوهشی وزارت علوم دراین باره می گوید: «طراحی نسخه اولیه نقشه پس از3 تا 4 ماه كار سنگین تا خردادماه سال آینده به پایان می رسد، 10 جزء كاری در نقشه جامع علمی كشور طراحی شده كه 90 درصد این كار بر دوش وزارت علوم است».
معاون پژوهشی وزارت علوم با اشاره به تأكیدات مقام معظم رهبری در خصوص پرداختن به پژوهش می گوید: «مطالبات مسئولان كشور در زمینه تحول علمی مبنی بر اینكه اگر این تحول صورت نگیرد اصل نظام به خطر می افتد، باعث توجه بیشتر به علم در كشور شد».
افزایش بودجه عمومی دولت در توسعه علمی
پیشرفت و توسعه علم، تكنولوژی و فناوری و پرداختن به كارهای پژوهشی و تحقیقاتی در كشورمان در بعد از انقلاب اسلامی در ابعاد مختلف قابل تحلیل و بررسی است، چرا كه پیشرفت های قابل ملاحظه ایران در علوم مختلف نه تنها در داخل بلكه در سطح بین المللی نیز حرف های فراوانی برای گفتن دارد. با نگاهی اجمالی به روند بودجه عمومی دولت در سال های بعد از انقلاب خواهیم دید كه در بخش علوم و فناوری های مختلف با رشد چشمگیری روبرو بوده ایم كه بدون شك از گسترش و توسعه بی چون و چرای علوم مختلف در كشورمان حكایت دارد.
برابر آمارهای موجود، اعتبارات سالانه علمی و تحقیقاتی كشورمان از محل بودجه عمومی دولت 13 میلیارد ریال در سال 1357، با رشد متوسط سالانه 57.6 درصد به 1237.5 میلیارد ریال در سال 1377 رسیده است.
رشد سالانه اعتبارات تحقیقاتی و علمی در طی ده ساله 1357 تا 1367 معادل 13.1 درصد و طی دوره 1367 تا 1377 معادل 39.3 درصد بوده است. از این موضوع می توان نتیجه گیری كرد كه از سال 1367 به بعد و در پی تصویب برنامه اول توسعه كشور كه در آن برای اولین بار بخش تحقیقات به طور مستقل مطرح گردید، توجه بیشتر به امر تأمین اعتبار فعالیت های تحقیقاتی و علمی مبذول شد، به طوری كه اعتبارات منظور شده در سال 1369 تقریباً دو برابر اعتبارات سال قبل -1368- افزایش یافته است.
برابر آمارهای اعلام شده در قوانین بودجه سنواتی كشور در مجلس شورای اسلامی نظیر همین موضوع درباره اعتبارات سال 1372 در مقایسه با اعتبارات سال 1371 تكرار گردیده است و همین رشد در سال های بعد و تا سال جاری نیز رو به افزایش بوده است.
در سال جاری دكتر محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور در اقدامی انقلابی دستور دادند كه نیازهای علمی كشور توسط هزاران اساتید دانشگاه ها و نخبگان به وزارت علوم اعلام گردد و حدود 400 هزار یورو نیز از خارج برای نیازهای داخلی تأمین خواهد شد كه حدود 25درصد از تولید ناخالص داخلی را افزایش خواهد داد و طبق گفته معاون علمی و فن آوری رئیس جمهور در گفت وگو با سرویس گزارش روز كیهان، نیازهای علمی كشورمان در حدود 550 میلیارد تومان برآورد شده است.
دكتر امیدوار رضایی، رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نیز بر لزوم        حمایت های بیشتر سیستم بانكی و سایر دستگاه های اجرایی از طرح های پژوهشی مبتنی بر سلامت جامعه تأكید می كند و می گوید: «این گونه حمایت ها در قانون اساسی، سند چشم انداز و برنامه چهارم توسعه تصویب شده است». رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس می گوید: «مجلس شورای اسلامی و قانونگذاران آمادگی دارند كه در مورد محدودیت های قانونی در زمینه تولیدات علوم داخلی پیگیری های لازم را انجام دهد، چراكه محققان و متخصصان ایرانی توانسته اند با ارایه محصولات و فناوری های جدید در منطقه و بسیاری دیگری از نقاط دنیا به مقام اول دست پیدا كنند».
رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس در عین حال از افزوده شدن 300 میلیارد تومان به بودجه سال 1387 بخش بهداشت و درمان كشور خبر می دهد و می گوید: «در جلسه كمیسیون تلفیق 300 میلیارد تومان برای بودجه سال 1387 در بخش بهداشت، درمان، تجهیزات بیمارستانی، آموزشی و پژوهشی به تصویب رسید».

ورود ایران به فاز بسته بندی موادغذایی
دكتر امیدرضا هاشمی، مدیرعامل شركت كیمیاشیمی اعلام كرد كه ایران اسلامی پنجمین كشور دارنده فناوری بكارگیری پلیمرهای گیاهی تولید شده از نشاسته ذرت برای استفاده در صنایع بسته بندی مواد غذایی و پزشكی و كشاورزی است.
دكتر هاشمی در این باره می گوید: «كشورمان پس از آمریكا، آلمان، انگلستان و ایتالیا در جایگاه پنجم از نظر تولید پلیمرهای گیاهی قرار دارد، تولید پلیمرهای گیاهی تولید شده از نشاسته ذرت از سال 1384 از سوی واحد كیمیا شیمی توسط وزارت بهداشت در زنجان افتتاح شد، این پلیمرها از سال 2002 در آمریكا و اروپا با هدف حفظ محیط زیست و عدم وابستگی به نفت توسعه پیدا كرده است». هاشمی با اشاره به ورود ایران به فاز بسته بندی موادغذایی می گوید: «هم اكنون در كشورمان 570 هزار تن در سال ظروف یكبار مصرف تولید می شود كه حدود 300 تا 500 سال زمان می برد تا این ظروف پلاستیكی پس از دوبار بازیافت به طبیعت بازگردند اما ظروف یكبار مصرف تولید شده از پلیمرهای گیاهی نشاسته ذرت در مدت حداكثر6 ماه به خاك بازمی گردند. همچنین تولید این ظروف در دمای زیر 140 درجه سانتیگراد به كاهش گازهای گلخانه ای می انجامد.» وی عدم وابستگی به منابع نفتی را یكی از مزایای این ظروف یكبار مصرف می داند و می گوید: «قیمت نفت دچار تغییرات می شود و همین امر بر تولیدات وابسته به منابع نفتی اثر می گذارد و صنایع پلاستیكی نیز از آن متضرر می شود اما ظروف یكبار مصرف تولید شده از پلیمرهای گیاهی به صنایع كشاورزی وابسته است و توسعه آن موجب توسعه كشاورزی نیز می شود».
توجه به فرآیند سیاست گذاری علم و فناوری از مسائلی است كه در سال های اخیر صاحب نظران، اندیشمندان، نخبگان و مقامات سیاسی در كشورمان تأكیدات مكرری بر آن داشته اند كه با تدوین سند چشم انداز بیست ساله و توجه به اهدافی چون حركت از اقتصاد مبتنی بر منابع به اقتصاد دانش بنیان، تعیین اولویت های علمی و فناوری در دستور كار قرار گرفت.
یك اصل كارشناسی می گوید تنها كشورهایی توانسته اند جهش جدی در پژوهش و فناوری داشته باشند كه سهمی بیش از یك درصد تولید ناخالص ملی خود را به اعتبارات علمی و پژوهشی اختصاص دهند، از سوی دیگر افزایش اعتبارات علمی و پژوهشی بدون داشتن طرح و برنامه ای دقیق و بدون استفاده از نظر نخبگان و كارشناسان نمی تواند به نتایج مطلوب برسد.
با این حال تدوین نقشه جامع علمی كشور و ترسیم افق های آینده علم و فناوری می تواند گام مثبتی در راستای بهبود شرایط علمی ایران اسلامی باشد.

منبع: kayhannews.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: